Reconocido por la UNESCO el 22 de julio de 1992

CENTRO UNESCO DE SAN SEBASTIÁN

Reconocido por la UNESCO el 22 de julio de 1992.
Registrado en el Registro de Asociaciones del Gobierno Vasco el 1 de septiembre de 1992
Dirige el Curso a Distancia para la Formación de Animadores UNESCO Expertos en Desarrollo (CDFAUN) desde 1993.
Aceptado como Organización No Gubernamental asociada con el Departamento de Información Pública del Secretariado de las Naciones Unidas el 8 de enero de 1994.
Director de la política de formación de animadores de la Federación Mundial de Asociaciones, Centros y Clubes UNESCO desde el 18 de marzo de 1994.
Registrado en el Ministerio de Justicia e Interior español el 14 de julio de 1994.
El 7 de agosto de 1998, la Asociación Mundial de Profesionales Animadores UNESCO (AMUPRAUN) acepta al Centro UNESCO de San Sebastián como "socio de honor" de la Asociación que él mismo promoviera.
El 7 de agosto de 1998, la Organización Iberoamericana de Asociaciones UNESCO (ORIBAUN) acepta como "socio fundador" al que la fundara: el Centro UNESCO de San Sebastián.
Inscrita en el Registro de Organizaciones No Gubernamentales de Desarrollo adscrito a la Agencia Española de Cooperación Internacional el 20 de diciembre de 2006.
Acreditada como Organización No Gubernamental con funciones consultivas ante el Comité Intergubernamental de Salvaguarda del Patrimonio Cultural Inmaterial de la UNESCO, el 22 de junio de 2010.
Reconocida como Organización No Gubernamental con estatus consultivo especial ante el Consejo Económico y Social de Naciones Unidas (ECOSOC), el 25 de julio de 2016.

OBJETIVOS

Contribuir a una mejor comprensión internacional de acuerdo con los ideales del sistema de las Naciones Unidas y de la UNESCO.
Contribuir a la formación de Animadores UNESCO y cooperadores internacionales.
Contribuir al desarrollo de las actividades socio-educativas en el marco de la educación permanente.
Subrayar el carácter de permanente y para todos que ha de tener la educación.
Favorecer el carácter de interculturalidad como componente básico de las relaciones humanas, incluida la educación.
Unesco Zentruen xedeak Erakundearen berezkoak dira, bere Konstituzioan aipatzen diren bezala: segurtasun eta bakearen alde lagundu, nazioarteko lankidetasuna hezkuntza, zientzia eta kulturaren bidez indartutzen, libertate oinarrizkoei, giza eskubide, lege eta justiziari munduko guztiko errespetua ziurtatzen, arraza, sexu, hizkuntza edo erlijiorengatik bereizgarritasunik gabe Nazio Batuetako Fundazioko Kartak ezagutzen duen bezala.
Zentru bakoitza bere karantza badu ere, denak badituzte ezaugarri orokorrak: ekintza mota asko eta elkarrekin ikerketak egiteko gogoak duen pertsonen taldeak biltokiak dira, konfidantza osoaren giro batean, arraza, sexu, nazionalitate, erlijio, giza ingurua edo politika iritziagatik inungo bereizgarritasun gabe, borondate oneko gizon eta emakune elkar topo egiten duten bateratasunako puntu bezala iraikitzen dira, aurrerakuntza, aurrerabidea eta giza eskubideak direla munduko bakearen osagarriak pentsatzen dutenak.
Hezkuntza etengabeko zentru bat dela Unesko Zentrua pentsa daiteke. Bere partaideentzat betekizun formagarri oso garrantzitsua betetzen du, zeren ezagumendu sinpleak hartzea gain, beste elkarteak egiten duten bezala, Zentruak badauka azken xede bat: besteak bai ezagunak edo ezezagunak izan, besteekin ulermena eta harmen intelektuala batekin, lan egin behar dela; horretarako, Zentruak bere partaideeri erreflexio arazten die.
Nazio Batuen Agirian, Unescoren Araudian eta Giza Eskubideen Aitorpen Orokorrean eta, batez ere, azkeneko honen 26garrengo bigarren esaldian hartzen du arnas Florida Eskolako heziketak. Esaldi horrek honela dio: "Giza nortasunaren garapen osoa eta giza eskubideen eta funtsezko askatasunen sendotza izango dira heziketaren xede: aldeztuko du nazio guztien eta etnia eta erlijio taldeen arteko ulermena, eramanpena eta adiskidetza eragingo dio bakeari eusteko Nazio Batuen ekintzen garapenari.
Xedeak: a) nazioarteko zabalera, eta bere maila eta era guztietan heziketaren ikuskera orokorra; b) herri guztienganako, berauen kultura, zibilizazio, balio eta bizierarenganako ulermen eta begirunea, beren nazio eta beste nazioen kultura etnikoak barne sartuz; c) herri eta nazioen arteko elkarlotura gero eta handiagoa, mundu zabalean gertatzen dena, onartzea; d) besteekin elkarrizketatzeko gaitasuna; e) pertsona, giza talde eta nazioek duten eskudeak ezezik besteenganako eginbeharrak ezagutzeko premia; f) nazioarteko elkartetza eta lankidetzaren premiaren ulermena; g) bere elkartearen, bere herriaren eta mundu osoaren arazoen konponketan parte hartzeko bakoitzaren eskuairea.